De man die iedereen kent: Mark Christie – Kanjers achter de schermen

Elke dag staat het Olympia-team met volle motivatie klaar om de vele nieuwe en bekende gezichten te verwelkomen, te begeleiden en om alles naar wens te maken. Maar wie zijn deze kanjers? Hoe kwamen ze bij Olympia terecht? En met welk gevoel staan zij elke dag op de werkvloer?

Maak kennis met Mark Christie. Voor de vaste Olympia-gangers is hij allesbehalve een onbekende. Deze Lommelse Genkenaar met Schotse roots is meestal terug de vinden in de spinning- of squashzaal of aan de receptie tegenover de klimmuren. Zijn bijnaam? The Legend. Hoe hij daaraan komt? Dat vertelt hij je zelf. Maar ook over zijn…

… kennismaking met Olympia

 “Eigenlijk kwam ik op een heel toevallige manier bij Olympia terecht. Tot in mijn late studentenjaren speelde ik squash op het hoogste niveau. Jan, de eigenaar, had op dat moment zelf ook een squashteam, en vroeg me of ik zijn ploeg wilde komen versterken.”

“Dat gebeurde. En van het één kwam al snel het ander. In 1996 mocht ik als zelfstandige beginnen te werken bij Olympia. Dat kwam als geroepen, want ik wilde zelf ook wat financiële zekerheid inbouwen naast het squashen. Mijn carrière hier begon met het geven van squashtrainingen aan de jeugd, en daarna ben ik het me ook met het onderhoud van de squashbanen beginnen bezighouden.”

… de familieband

“En kijk. 22 jaar later werk ik hier nog altijd. In tussentijd ben ik ook begonnen met het geven van spinninglessen en sta ik mee achter de receptie. Ik voel me hier echt een zoon aan huis. Het klinkt misschien cliché, maar het voelt aan alsof ik tussen familie werk.”

… zijn bijnaam

“Zoals ik al vertelde, speelde ik in mijn jeugd- en studentenjaren squash op hoog niveau. Op mijn tiende begon ik de sport te spelen en op mijn zestiende werd ik al Belgisch kampioen. Ik heb ook heel lang bij de nationale ploeg gespeeld. Van mijn 18 tot 31 jaar om precies te zijn. Daardoor kreeg ik als bijnaam The Legend. Daar ben ik toch nog altijd wel fier op.”

… zijn coaching

“Bij Olympia proberen we met zijn allen het maximum uit onze sporters te halen, op een verantwoorde manier. En door hen op maat te begeleiden. Om een voorbeeld te geven: ik heb hier een jonge squasher helpen evolueren van een zevenjarige beginner tot een Belgisch kampioen. Niet alleen door hard te werken en motivatie en ervaring over te brengen, maar ook door extra opleidingen te volgen.”

…  slaan en zalven

“Er is altijd één constante als ik mijn sporters opvolg: ze moeten willen afzien. Ik daag hen graag uit. Dat is niet alleen zo bij het squashen, maar ook tijdens mijn spinninglessen. Ik geef me telkens volledig en weet: als ik dood ben, dan is de rest ook dood. En daar zijn ze net blij om, merk ik. Ze blijven toch terugkomen (lacht).”

“Er zijn ook altijd wel mensen die graag een tijdje blijven plakken na het sporten. Dan komen ze nog een koffie of sportdrank bij mij aan de receptie drinken. En dan babbelen we een tijdje. Ook dat toont voor mij aan dat we hier goed bezig zijn bij Olympia. Mensen voelen zich thuis en weten dat we naar hen luisteren.”

… zijn vaste rituelen

“Mijn werkdag begint altijd op dezelfde manier. Ik zorg dat ik hier altijd stipt op tijd en goedgezind aankom. Zo leg ik alvast een stevige basis voor de rest van de dag. En dat straalt ook meteen af op onze klanten.”

… zijn sportieve doelen

 “Of ik zelf nog sportieve doelen heb? Vooral blijven genieten van het sporten en blessurevrij blijven. Ik speel nog steeds squash in de Eredivisie en draai nog mee binnen de Belgische top 20. Zolang ik pijnvrij plezier kan blijven beleven aan het sporten, ben ik echt gelukkig.”